Natalia Lach-Lachowicz czyli polski Andy Warhol w kobiecym wydaniu

O tej kontrowersyjnej artystce dowiedziałam się… w dniu jej śmierci. Jednakże z dużym zainteresowaniem zaczęłam czytać te wiadomości. Przyznam, że byłam nieco zszokowana, że Polska miała tak odważną artystkę. Ale od początku.

Multitalent z gór

Natalia Lach-Lachowicz pochodziła z okolic Żywca i jak na góralską babę miała twardy, bezkompromisowy charakter. We wczesnych latach swoją twórczość opierała głównie na grafice i malarstwie. Przełom nastąpił w latach 70 tych gdzie zaistniała jako artystka performance, fotografii, instalacji, wideo. Doskonale wpisywała się w trend konceptualizmu foto i body artu.

Inspiracje od najlepszych

Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (dziś ASP) we Wrocławiu. Współpracowała i tworzyła z wieloma artystami m.in. z Antonim Dzieduszyckim czy Andrzejem Lachowiczem. W 1977 została stypendystką Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku (Wikipedia).

Kontrowersyjna sztuka

Jej najsłynniejszą realizacją jest Sztuka konsumpcyjna z roku 1975 r. Krótki film, a także format kilkunastu czarnobiałych zdjęć przedstawiających kilka modelek jedzących parówki i banany w bardzo sugestywny sposób. Na tyle pobudzający wyobraźnię, że szokowały odbiorców.

W jednym z wywiadów Natalia odnosząc się do tego dzieła chciała zadrwić z obecnych czasów i braku tych podstawowych produktów, które były dostępne tylko od święta, a możliwe do zdobycia poza Polską.

Sama artystka przyznaje, że zaangażowanie modelek ją zaskoczyło co zaowocowało wymiarem mocno erotycznym. Sama jestem zdzwiona, że władza dała przyzwolenie na tak odważną sztukę.

Buntowniczka z wyboru

Natalia jak to artystka i wyzwolona dusza przez swoją sztukę stale poszukiwała swojej tożsamości, a także protestowała przeciw zniewoleniu ekonomicznemu (konsumpcjonizm), walczyła równe prawa dla kobiet czego wyrazem jest m.in. sztuka konsumpcyjna.

Co ciekawe te tematy są nadal aktualne.

Mocno inspirowała się lekturą Markiza De Sade czego efektem były prace m.in. Sfera intymna1969; Aksamitny terror, 1970; Fotografia intymna, 1971 (Wikipedia)

Z kolei w stanie wojennym jej sztuka uległa transformacji adekwatnej do niepewnego czasu co zaowocowało dziełami m.in. Trwoga paniczna, 1987, Trójkąt magiczny, 1987, Głowa mistyczna, 1987 (Wikipedia).

Lęk i refleksje

W latach 90 tych Natalia głównie skupiała się na wątkach refleksyjnych i próbowała zgłębić anatomię zła i lęku, które jest jego źródłem. W sumie tak sobie myślę, że zwłaszcza transformacja ustroju w Polsce mogła mieć duży wpływ na pójście w tym kierunku lub świadomość przemijania.

Tak czy inaczej uważam, że przez swoją postawę, twórczość a przede wszystkim odwagę miała duży wpływ na polską sztukę i sytuację Polek. Artysta, który nie szokuje nie wyróżnia się z tłumu, a co za tym idzie nie zostaje zapamiętany.

Poznaj moją książkę Czytając seks. Przeczytaj opinie: Opinie\.